Geneza 1 maja związana jest z wydarzeniami jakie miały miejsce w 1886 roku w Chicago. Bezpośrednią przyczyną tych wydarzeń były fatalne warunki pracy, dwunastogodzinny dzień pracy, niskie płace. Opór robotników skierował się przeciwko właścicielowi firmy McCormick Harvester Co. Zamierzał on zmodernizować zakład, co spowodowałoby zwolnienie dużej liczby pracowników. Strajk robotników wymusił na właścicielu fabryki pójście na ustępstwo. Jednak już w lutym dokonał zwolnienia wszystkich pracowników na ich miejsce zatrudniając nową kadrę. Działacze związkowi przeszli do ofensywy i zapowiedzieli na pierwszego maja demonstrację. Jej celem było wywalczenie min. ośmiogodzinnego dnia pracy. Pomimo wielu obaw pochód odbyl się bez rozlewu krwi. Nie zakończyło to konfliktu między właścicielem a robotnikami. Trzeciego maja zorganizowany zostrał wiec, podczas którego doszło do bójki pomiędzy nowymi pracownikami wychodzącymi z pracy a zwolnionymi robotnikami. Interweniowała policja używając broni. Były ofiary w ludziach. Działacze związkowi zbulwersowani działalnością policji wezwali robotników do demostracji następnego dnia. Wiec odbył się na placu Haymarket, na którym obecny był burmistrz Chicago i miał pokojowy przebieg. Nagle, z niewiadomych przyczyn, 180 policjantów ruszyło na demonstrantów. W stronę policji poszybowała bomba. W odpowiedzi otworzono ogień do demonstrujących. Nieznana jest liczba zabitych robotników. Całe to wydarzenie znane jest jako Haymarket Riot.

Trzy lata po tych wydarzeniach w 1889r. II Międzynarodówka uznała ten dzień Świętem Pracy. Chciano w ten sposób upamiętnić oddanie oddanie dla sprawy i licznych ofiar jakie poniósł ruch robotniczy. Na ziemiach polskich pierwsze obchody miały miejsce w 1890r. i odbywały się wbrew woli zaborców. Masowe demonstracje, pochody oraz starcia z wojskiem carskim, policją i kozakami miały miejsce w czasie rewolucji w 1905r. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918r. pochody i demonstracje organizacji robotniczych i partii lewicowych atakowane były przez policję i nacjonalistyczne bojówki. Po zakończeniu wojny rząd komunistyczny nadał dniu pierwszego maja status dnia wolnego od pracy, który trwa do chwili obecnej.

W latach 80. nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała podziemna Solidarność w opozycji do oficjalnych obchodów.

W tym roku po raz pierwszy od wielu lat nie odbyły się pochody pierwszomajowe zastąpione piknikami rodzinnymi i innymi formami uczczenia święta pracy.

Dzień Flagi Rzeczypospolitej został uchwalony przez sejm 20 lutego 2004r. Wybór dnia drugiego maja nie był przypadkowy. Wychodził na przeciw reflekji jaka towarzyszyła Polakom o szczytnch kartach historii Polski, a wypełniała wolny dzień między świętami narodowymi oraz podkreślała obchody Światowego Dnia Polonii.
W tym dniu organizowane są różnego rodzaju akcje i manifestacje polityczne. Powszechnym stało się wywieszanie flag nie tylko na budynkach państwowych, ale także w coraz większej ilości prywatnych domów. W ostatnich latach powszechne stało się noszenie kokardy narodowej, zapoczątkowane przez Lecha Kaczyńskiego.
Warto wiedzieć, że święto flagi obchodzone jest również w m.in.  Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Finlandii, Turkmenistanie, na Litwie, Ukrainie i w Chinach.

Konstytucja 3-go maja była pierwszą w nowożytnej Europie a drugą na świecie (po amerykańskiej z 1787 r.) nowoczsną, spisaną konstytucją. Została uchwalona 3-go maja 1791r. przez Sejm Wielki zwołany w październiku 1788r. Dwa dni później wydarzenie zostało uznane za polskie święto narodowe. Konstytucja uchwalona 3 maja 1791 roku  regulowala ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Konstytucja 3 maja  została przygotowana w celu zlikwidowania wolnej elekcji i demokracji szlacheckiej największych wad systemu politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów.  Zmieniła ustrój państwa na monarchię dziedziczną, ograniczyła znacząco demokrację szlachecką, odbierając prawo głosu i decyzji w sprawach państwa szlachcie-gołocie, wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa.  Konstytucja formalnie zniosła praktycznie nieużywane od 27 lat liberum veto. W tym samym czasie przetłumaczono Konstytucję na język litewski. Konstytucja obowiązywała przez 14 miesięcy. Wstępny projekt nowej konstytucji został przygotowany przez króla z udziałem między innymi Stanisława Małachowskiego, Ignacego Potockiego, Hugona Kołłątaja, Stanisława Staszica oraz osobistego sekretarza króla Scipione Piattoliego.

Dzień 3 maja 1791 roku został uznany Świętem Konstytucji 3 Maja. Obchody tego święta były zakazane podczas rozbiorów, a ponownie jego obchodzenie zostało wznowione w II Rzeczypospolitej w kwietniu 1919 roku. Święto Konstytucji 3 Maja zostało zdelegalizowane przez hitlerowców i sowietów podczas okupacji Polski w czasie II wojny światowej, a po antykomunistycznych demonstracjach w 1946 r. nie było obchodzone w Polsce,  zastąpione obchodami Święta 1 Maja. W styczniu 1951 r. święto 3 maja zostało oficjalnie zdelegalizowane przez władze komunistyczne. W roku 1981 ponownie władze świętowały uchwalenie majowej konstytucji. Do roku 1989 w tym dniu często dochodziło w Polsce do protestów i demonstracji antyrządowych i antykomunistycznych. Po zmianie ustroju, od kwietnia 1990 r. Święto Konstytucji 3 Maja należy do uroczyście obchodzonych polskich świąt. Dzień ten jest wolnym od pracy W roku 2007 po raz pierwszy na Litwie obchodzono święto Konstytucji 3 maja.