Co roku 15 sierpnia obchodzimy Święto Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwane też Świętem Wojska Polskiego. We wszystkich kościołach polowych w Polsce odbywają się uroczyste Msze Święte w intencji poległych na polu bitwy. Na cmentarzach pamięć żołnierzy czci Apel Poległych, a przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie odprawiana jest z udziałem Najwyższych Władz Państwowych Honorowa Zmiana Warty.
Święto to upamiętnia słynną bitwę warszawską zwaną potocznie „cudem nad Wisłą”, stoczoną w dniach 13-25 sierpnia 1920 r. podczas wojny polsko-bolszewickiej. Armia Czerwona miała wtedy na celu podbój państw europejskich i przekształcenie ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi. Zwycięska dla Polaków bitwa warszawska przekreśliła plany na rozprzestrzenienie rewolucji październikowej na Europę Zachodnią i zdecydowała o zachowaniu przez Polskę niepodległości.
Kluczową rolę w wygranej odegrał manewr Wojska Polskiego oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.
W wyniku bitwy warszawskiej straty strony polskiej wyniosły: ok. 4,5 tys. zabitych, 22 tys. rannych i 10 tys. zaginionych. Straty zadane Sowietom nie są znane, ale przyjmuje się, że ok. 25 tys. żołnierzy Armii Czerwonej poległo lub było ciężko rannych, 60 tys. trafiło do polskiej niewoli, a 45 tys. zostało internowanych przez Niemców.
Według odnalezionych w ostatnich latach i ujawnionych w sierpniu 2005 roku dokumentów Centralnego Archiwum Wojskowego, już we wrześniu 1919 roku szyfry Armii Czerwonej zostały złamane przez por. Jana Kowalewskiego. Manewr polskiej kontrofensywy udał się zatem m.in. dzięki znajomości planów i rozkazów strony rosyjskiej i umiejętności wykorzystania tej wiedzy przez polskie dowództwo.
Bitwa Warszawska została uznana za 18. przełomową bitwę w historii świata.

Marta Stypa

Źródła:

dzieje.pl
Wikipedia